Bij de christelijke toekomstverwachting denken we al gauw aan de ideeën die we als christenen hebben over wat er in de toekomst gaat gebeuren. We denken misschien aan waar we zullen zijn na onze dood. Of we denken aan allerlei eindtijdscenario’s met een antichrist, verdrukkingen en een duizendjarig rijk. Onze toekomstverwachting is dan eigenlijk het hebben van een toekomstplaatje. En natuurlijk zijn er gebeurtenissen waar we als gelovigen naar uitkijken, zoals de komst van Christus, het laatste oordeel en een nieuwe hemel en nieuwe aarde. Maar is er meer te zeggen? Onze docent Evert Leeflang gelooft van wel en heeft een boek geschreven waarin het niet zozeer gaat om wat we over de toekomst denken, maar hoe we naar de toekomst leven.
Gelovigen reageren heel verschillend op termen zoals ‘eindtijd’ en ‘eschatologie’. De één kan er niet genoeg van krijgen, de ander houdt liever zoveel mogelijk afstand. De eerste groep heeft er gelijk in dat de toekomst van God een groot en belangrijk onderwerp is in de Bijbel, de tweede groep heeft echter ook gelijk als zij liever niet verzeild raakt in allerlei ingewikkelde theorieën en toekomstvoorspellingen. Ze hebben echter gemeenschappelijk dat beiden naar de toekomst leven. Beiden zien uit naar iets, beiden verwachten. Dat biedt een weg vooruit, want juist om het laatste lijkt het in de Bijbel vooral te draaien. Daar blijkt dat de christelijke toekomstverwachting niet draait om het in elkaar puzzelen van eindtijdscenario’s, maar om het leren verwachten van God.
Niemand kan om dat laatste heen. Als gelovigen leven we allemaal in die tussentijd tussen Jezus’ eerste komst en zijn toekomstige terugkomst. We leven allemaal in de periode dat het Koninkrijk er ‘reeds’ is en en tegelijk ‘nog niet’. In die tussentijd worden we geroepen om God te verwachten. Wat dit betekent – daar draait dit boek helemaal om.
We gaan in het boek dus op zoek naar een theologie van wat het betekent om God te verwachten. Wat zal daarin o.a. langskomen?
- Hoe leven we in de kerk naar de toekomst toe? Sommigen zijn volop bezig met de wederkomst en allerlei eindtijdtekenen. Anderen zijn vooral bezig met het werken aan een betere wereld. Weer anderen proberen vooral veilig en heilig door deze wereld heen te komen. Wat voor manieren van verwachten komen we tegen?
- Hoe wordt er in de Bijbel naar de toekomst geleefd? Hoe deed Israël dat? Welke rol spelen psalmen, profetieën en een Bijbelboek als Openbaring daarin? En wat veranderde er toen de Messias kwam?
- Welke lessen kunnen we leren van de teksten over bijvoorbeeld de opstanding der doden, het laatste oordeel en de wederkomst over hoe we nu moeten leven? Wat is hun relevantie voor vandaag?
- Wat betekent het om te hopen? En waarom is het belangrijk om ook te kunnen zuchten? De tussentijd duurt lang: hoe leren we dat te dulden? En wat is de waakzaamheid waar de Bijbel steeds toe oproept? En maakt ons werken voor het Koninkrijk van God uit voor later?
We zijn als Kerk met God onderweg naar zijn toekomst. En we zijn daar met huid en haar bij betrokken. Dat is veel meer dan het hebben van een toekomstplaatje, dat betekent dat we in verwachting zijn.