Open (s)preken over het geloof

Nelinda Troost uit Veenendaal was al actief in haar gemeente als worshipleader, maar toen ze steeds vaker gevraagd werd om te spreken, vond ze dat ze een betere theologische basis nodig had. Ze besloot in 2019 om met de Sprekersroute te beginnen. In 2021 rondde ze haar studie succesvol af. Nu is ze voorganger bij haar gemeente: Mozaiek 0318. Iets wat in eerste instantie niet haar ambitie was. Maar ze voelt Gods leiding hierin en heeft de stap daarom in rust en zekerheid gezet.

Als kind speelde het geloof al een grote rol in het leven van Nelinda. Haar oma is haar grote voorbeeld daarin. “Ik kom uit een warm, gelovig gezin. Mijn oma was een hele gelovige vrouw en in haar tijd best vooruitstrevend. Ze gaf Bijbelstudies en was vol van het geloof. Zo schoof ze haar geloof niet onder stoelen of banken. Zij is een groot voorbeeld voor mij. Ik ben ook naar haar vernoemd. Ze heette Neeltje, vandaar mijn naam: Nelinda. Mijn oma had veel kleinkinderen. Ik herinner me dat we als kind Bijbelstudie van haar kregen. Ze vertelde mooie verhalen uit de Bijbel en ze straalde zoveel liefde en warmte uit. Het was alsof ze verliefd was op Jezus. Dat gaf mij een vertrouwd gevoel.
Ze heeft haar hele leven gebeden voor haar kinderen en kleinkinderen. En dat waren er veel. Toen ze dement werd, schreef ze alle namen op, omdat ze die niet goed meer kon onthouden. Het lijstje hield ze bij zich als ze ging bidden. Zo kon ze al haar kinderen en kleinkinderen bij naam noemen in haar gebed.”

Open over het geloof

Het geloof van Nelinda’s oma heeft uitwerking gehad op haar kinderen en kleinkinderen. “Al haar kinderen hebben mooie dingen gedaan in de kerk en het geloof, en ook in de muziek. Ik kom uit een muzikale familie. Mijn vader had een band met zijn broers. In het weekend evangeliseerden ze door op te treden in tenten en koffiebars. Als klein meisje ging ik mee. Dat waren mooie belevenissen.”
“Ik ben dankbaar voor hoe ik in het geloof ben opgevoed. Als kind denk je dat dat normaal is, maar als je groter bent merk je dat het toch bijzonder is. Er werd bij ons thuis open over het geloof gepraat en op een persoonlijke manier gebeden. Dat was bij vriendinnetjes anders. Daar werd niet over het geloof gepraat. Er werd ook niet altijd gebeden. Als dat wel werd gedaan, dan was het vaak een standaard gebed.”

Een stevige basis

Spreken over het geloof was Nelinda niet vreemd. Desondanks was het niet vanzelfsprekend dat ze als voorganger op het podium zou belanden. “Het was geen ambitie van mezelf om spreker te worden, maar ik werd er wel steeds meer voor gevraagd. Daarom ben ik de Sprekersroute bij het Evangelisch College gaan volgen. Ik vond dat ik een betere theologische basis moest hebben als ik meer zou gaan spreken. Daarom wilde ik een theologische studie gaan doen. Mijn man Gerald deed toen al de Opleiding Theologie bij het Evangelisch College. Daar kreeg ik zijdelings wat van mee. Hij was erg enthousiast over zijn opleiding. Toen ik vaker werd gevraagd te spreken en ik op zoek ging naar een opleiding, wees Gerald mij op de Sprekersroute. Zo ben ik bij het Evangelisch College terecht gekomen.”
“De Sprekersroute heeft me een solide basis gegeven. De vakken die ik heb gevolgd, hebben me verdieping gegeven op allerlei gebieden. Hoe schrijf je preken, hoe ga je om met de kerkdienst, en hoe is dat in het verleden altijd gegaan? Het heeft mijn kijk op de kerk verbreed. Je volgt de opleiding met mensen uit verschillende kerkstromingen. Dat is zeer interessant, want je hoort hoe anderen de dienst en het kerk-zijn beleven. Dat heeft me verrijkt. De vakken zijn interessant en ik neem altijd weer iets mee van wat ik heb geleerd in wat ik deel in de gemeente en in mijn preken.”

Gods leiding

In het tweede jaar van haar studie werd Nelinda voorganger in haar gemeente Mozaiek 0318. Ze is de eerste en, op dit moment nog, enige vrouwelijke voorganger in deze gemeente. “Ik ben onderdeel van het voorgangersteam. Dat bestaat uit drie mannen, en ik. De voorgangers hadden zelf aangegeven dat ze een vrouw in het team wilden. En ik merk dat ik als vrouw een mooie eigen bijdrage mag leveren. Dat zit hem er alleen al in dat je anders denkt en anders voelt dan veel mannen. Ik kan mijn eigen kleur geven aan dit team. We vullen elkaar aan omdat we heel verschillend zijn als persoon, maar ook als mannen en vrouw. Vanuit de gemeente heb ik geen negatieve reacties ontvangen over het feit dat ik voorganger ben. Dat is bijzonder. Ik ben al lang betrokken bij deze kerk, dus ik ben een bekend gezicht. Ik heb ervaren dat er vertrouwen is.”

Buiten de gemeente krijgt ze wel eens opmerkingen van mensen die er anders over denken. “Dat mag ook, en ik snap ook dat mensen de Bijbel anders interpreteren. Ik was me ervan bewust dat het misschien wat  eerstand op ging leveren, of dat mensen er een andere mening over zouden hebben. Maar ik heb voor mezelf Gods leiding ervaren in dit voorgangerschap. Het was niet mijn eigen ambitie of toekomstvisie. Hij heeft me hiertoe geleid. Dat gaf rust en zekerheid om deze stap te nemen.”

Nieuwe uitdagingen

Nelinda werd voorganger in 2020, het jaar dat  de coronacrisis begon. “Corona heeft ervoor gezorgd dat ik naast mijn voorgangerschap ook mijn studie af kon ronden. Veel sociale dingen zoals verjaardagen en afspraken vielen weg. Daardoor had ik de tijd om me op mijn studie te focussen en die af te ronden.
“Als voorganger heb ik veel geleerd door de coronacrisis. De coronatijd is zwaar geweest voor iedereen, maar het heeft de kerk ook iets goeds gebracht. De kerk stond voor veel nieuwe uitdagingen. Het is gaaf om te zien dat dit tot nieuwe en creatieve ideeën en stappen heeft geleid. We hebben een livestream opgezet, waardoor we veel meer mensen konden bereiken. We moesten anders gaan kijken naar kerk-zijn. Deze ontwikkelingen worden ook meegenomen nu er weer meer mogelijk is. We zijn ervan overtuigd dat je na deze periode niet meer terug kunt gaan naar zoals het was. Op zondag hadden we drie diensten, met in totaal 4000 bezoekers. Door corona hebben we geleerd dat kerk-zijn ook hybride kan. We kunnen weer diensten houden zoals ze waren, maar we kunnen ook kerk zijn in een kleinere setting. We hebben bijvoorbeeld gemerkt dat mensen in kleine groepen naar de livestream kijken, en dat willen we naast de normale diensten laten staan. Daarom zal de livestream ook blijven. Een vorm van kerk-zijn zal nooit bij iedereen passen. Er zijn mensen die floreren in een kleine groep, en er zijn mensen die zich beter kunnen concentreren als ze de kerkdienst alleen kijken. Andere mensen kiezen juist liever voor de grote massa. Door de livestream naast de normale kerkdienst te laten bestaan, kan dat allemaal. Dat hadden we nooit ingevoerd of bereikt als we corona niet hadden gehad.”

Nelinda, 41 jaar, is geboren en getogen in Veenendaal, de plek waar ze ook nu nog woont. Ze is getrouwd met Gerald en heeft drie kinderen: Joël (18), Sennah (15) en Rosa (9).

Sinds 2018-2019 biedt het Evangelisch College in samenwerking met het Baptisten Seminarium in Amsterdam de 2-jarige Sprekersroute aan.

Uitgelichte berichten