Ronald van den Oever is sinds september docent aan de Jongerenwerkersopleiding van het Evangelisch College. Hij is een gedreven man met een missie: ‘Ik verlang naar een kerk waarin de generaties met elkaar verbonden zijn.’
De kiem voor wat hij nu doet is al vroeg gelegd. Hij groeit op in Rijnsburg met ouders die echte gemeentemensen zijn. Toch keert Ronald zich in zijn tienertijd af van kerk en geloof. Hij doorloopt een stormachtige periode waarin hij even onhandelbaar als avontuurlijk is. Hij wilde dingen ontdekken, terwijl het geloof juist beperkend aanvoelde. Dat heeft jaren geduurd.
‘Maar op mijn twintigste’, vertelt Ronald, ‘vond God het genoeg. Hij greep me in mijn nekvel. Ik ging de Bijbel lezen en dat werd een levend boek voor me. Het heeft me veranderd.’ De verandering is opvallend. Het ene jaar werd hij nog weggestuurd van camping De Betteld omdat hij ‘een boefje’ was, maar het volgende jaar draait hij mee in het jongerenwerk.
Dienstbaar en beschikbaar
Vanaf dat moment is Ronald, zowel binnen als buiten de kerk, altijd actief betrokken geweest op jongeren. ‘Jongeren hebben vaak geen aansluiting met de kerk, daar wist ik alles van. Maar ik had wel aansluiting met jongeren. Dus zocht ik hen op. En ik ontdekte dat God aan het werk is. Hij veranderde levens. Daar is mijn passie begonnen.’ Inmiddels woont hij met zijn vrouw en drie kinderen in Ede. Daar is hij al geruime tijd, sinds 2008, lid van Baptistengemeente Op Doortocht.
Ik ontdekte dat God aan het werk was met jongeren. Hij veranderde levens. Daar is mijn passie begonnen.
De houding die hij daarin aan wil nemen is eenvoudig. ‘Ik wil dienstbaar en beschikbaar zijn voor God in de gemeente.’ In dezelfde plaats is hij 15 jaar betrokken bij De Lunch. Dit is een initiatief gericht op zinzoekers, buiten de kerk, voor wie de drempel van de kerk te hoog is. Daar is ruimte voor een andere liefde die al een leven lang met hem meereist: de filosofie. Ronald is geïnspireerd door de Frans-Joodse filosoof Emmanuel Levinas: ‘Van hem leer ik dat de ander oneindig anders is, mij steeds weer kan verrassen.’
Actief zoeken naar verbondenheid
Ronald is al geruime tijd werkzaam bij het kerkgenootschap Unie-ABC. ‘Ik stop mezelf niet graag in kerkelijke hokjes. Het liefst noem ik mezelf een leerling van Jezus, maar bij de baptisten voel ik verwantschap met de aandacht die er is voor discipelschap en missie. Ook is er een gerichtheid op jongeren.’ Hij raakte steeds meer overtuigd dat jongeren niet een aparte categorie in de gemeente zijn. De kerk zou juist een plek moeten zijn waar generaties aan elkaar verbonden worden.
Met dat thema is hij al langer bezig binnen Unie-ABC. Vanaf 2016 heeft dat verder concreet gestalte gekregen in ‘Growing Young’ en de Nederlandse doorvertaling hiervan, genaamd ‘Samen Jong’. Dit is een manier om met elkaar stap voor stap meer kerk te worden met alle generaties. In februari 2026 komt het ‘Samen Jong’-werkboek uit, waarin de uitkomsten worden gepresenteerd van een leergemeenschap met diverse kerken. Een boek vol praktische tips en praktijkvoorbeelden hoe je dit proces als kerk kunt oppakken.
Ronald pakt zijn bijbel erbij en leest voor uit Efeze 4, waarin Paulus zegt dat groeien naar Christus als hoofd alleen mogelijk is als we dat ‘samen’ doen, en ‘ieder deel’ naar vermogen bijdraagt. ‘Dan kunnen ouderen delen van hun wijsheid en jongeren van hun frisheid. Daar komt ook het verlangen van Jezus in mee: dat ze allemaal één zijn. Voor mij is de liefde van Christus geen warm gevoel, maar actief zoeken naar verbondenheid met elkaar. Zo vertegenwoordigen de generaties samen de veelkleurigheid van God.’
Jongeren die zeggen: dit is mijn kerk!
De afgelopen maand heeft hij voor het eerst iets kunnen delen van dat verlangen als docent aan de Jongerenwerkersopleiding. Een unieke plek, wat Ronald betreft, omdat het verder gaat dan een los vak of een minor. Er is door de jaren heen een sterk curriculum ontwikkeld met inhoudelijk interessante vakken, die tevens zijn afgestemd op wat kerken en christelijke organisaties nodig hebben. Het mooie is dat tijdens een blok, bijvoorbeeld ‘jongeren begrijpen’, verschillende invalshoeken op elkaar ingrijpen. Er vindt een integratie plaats van zowel psychologie als theologie, maar ook bijvoorbeeld pastoraat, toegespitst op de praktijk van de jongerenwerkers in opleiding. Daar gaat deze zeer verscheiden groep op aan.
Ronald ziet studenten van verschillende leeftijden en uit diverse kerkelijke achtergronden. Een veelkleurig gezelschap, maar wel met een zelfde motivatie: gericht zijn op jongeren, of dat nu in de kerk is of daarbuiten. Overigens is hij ook hier van mening dat de jongeren geen aparte categorie zouden moeten zijn. Eentje waar alleen jongerenwerkers zich op richten. Ronald vervolgt: ‘Eigenlijk zou iedereen deze opleiding moeten volgen. Denk bijvoorbeeld aan voorgangers. Ik vraag een voorganger wel eens: richt jij je ook op jongeren in je preek? En zo ja, heb je dan ook aandacht voor MBO-jongeren? Je wilt uiteindelijk dat jongeren niet zeggen dat dit de kerk van hun ouders is, maar dat ze zeggen: dit is mijn kerk!’
Meer informatie?
Heeft Ronalds verhaal je enthousiast gemaakt? Bezoek dan de studiedag ‘Gemeente-zijn met alle generaties’ op zaterdag 29 november 2025 in Zwijndrecht. En als je je daarna nog verder hierin wilt verdiepen, is de Jongerenwerkersopleiding misschien iets voor jou!